Lieve allemaal,
Ook wij willen onze ervaring delen met Human First IVF en Turkije. Het feit dat je deze ervaring leest gaan wij ervan uit dat zwanger worden ook voor jullie niet op de natuurlijke manier gaat. Als eerst wil ik zeggen, blijf positief en geef de hoop nooit op. Dat is makkelijk zeggen maar het feit is dat het mogelijk is. Wij hebben in Nederland (Nijmegen) een eerste Tese ICSI wonder terwijl wij maar 5% kans hadden dat wij ooit een kind zouden krijgen. Hier zijn wij 2,5 jaar mee bezig geweest inclusief een Tese, 2 puncties en totaal “maar” 4 terug plaatsingen (1 vers, 1 cryo, 1 vers en ons cryo wonder).
In Nederland ben je een nummer. Er wordt naar je gekeken als protocol en niet als persoon. Na de geboorte van onze prachtige dochter zijn we direct terug gegaan naar Nijmegen voor een volgende ronde met het laatste materiaal. Eigenlijk waren wij toen al aan het twijfelen of onze toekomst niet in het buitenland lag. We hadden na een afval race 1 embryo en daarna was al het materiaal op. Weer een poging voorbij en tijd om te denken waar we goed aan zouden doen.
Gent en Düsseldorf is het gene wat je voornamelijk tegen komt maar ik had voor onze dochter ook Turkije al gevonden online. Ik heb persoonlijk Turkije altijd een heerlijk land gevonden en ben er vaak op vakantie geweest. Het vele heen en weer rijden naar Duitsland of België zagen we niet heel erg zitten, wat een gedoe. 17 dagen naar Turkije leek ons wel wat. In een vakantie setting je behandelingen terwijl al je afspraken voor je geregeld worden. Hier moeten we meer over weten.
Als eerst hebben we contact opgenomen met Evren. Onze complimenten ze is altijd maar bereikbaar, super vriendelijk en een hart voor de zaak. Ze heeft uitgelegd hoe alles in zijn werk zou gaan, wat de opties waren etc. Dit kregen we ook nog via de mail om er goed over na te denken. Wij hebben een Turkse huisarts en die vond het een super idee. Zij vertelde ook dat ze in Turkije veel verder zijn. En dat het daar geen taboe is als je onvruchtbaar bent en het is eigenlijk de normaalste zaak van de wereld.
We besloten er volledig voor te gaan. 17 dagen in Hotel Arjaan by Rotana, gezien onze dochter van 1,5 is een buiten zwembad in juni wel erg lekker! Wij hebben onze medicatie in Nederland geregeld. Achteraf zou ik dit persoonlijk in Turkije doen. Op 4 juni was het dan zo ver. We vertrokken via Schiphol naar Istanbul. Daar werden we opgewacht door de taxi chauffeur en afgeleverd in het hotel. Wat een pracht hotel! En die zelfde dag had ik nog een Whatsapp van Nicolette de gastvrouw waarin ze ons welkom heette en vertelde hoe laat we de volgende dag in de lobby moesten zijn.
De volgende dag zat Nicolette op ons te wachten om naar het ziekenhuis te gaan. Wat een lieve vrouw die alles tot in de puntjes voor je probeert te regelen. In het ziekenhuis was iedereen hartstikke aardig. Alleen dokter Cem praat Engels maar verder helpt Nicolette met de vertalingen. Het behandelplan is besproken en daar wordt gelijk de eerste prik gezet. De behandelingen zijn begonnen maar gek genoeg voelt het ook weer als vakantie. Lekker liggen aan het zwembad, erop uit met de metro en veel wandelen. Wat is Istanbul mooi en genoeg te doen. Je bent dan echt weg en minder bezig met de behandelingen. De hormonen ging wat omhoog toen dat nodig was en zo werd er echt naar mij gekeken. Wij voelde ons geen nummer en konden al onze wensen vertellen. Wel moesten we even wennen aan het feit dat mannen nergens bij aanwezig zijn. Tenminste Arjan kwam gewoon bij de echo’s staan hoor, dus het mag wel.
Arjan zag erg op tegen de Micro Tese gezien de Tese in Nederland verschrikkelijk waren. We schoten dan ook direct in de stress toen dr. Cem zei 2 dagen voor de punctie we kunnen vanmiddag de Micro Tese doen. En gelukkig maar want beter nu dan het nog uitstellen. Wat is de Micro Tese enorm meegevallen. Nog steeds erg veel pijn, bont en blauw maar niets in vergelijking met Nederland. Toen kwam het verlossende woord. Je moet in Turkije wel goed doorvragen anders krijg je niet standaard alle informatie! Maar de Tese was geslaagd. Ze vonden extreem veel litteken weefsel door Nederland maar we hadden 3 rietjes! En dat binnen een half uur. Daar waren wij zo gelukkig mee.
Ik kreeg de punctie onder narcose, je ligt alleen op de operatie tafel en niemand begrijpt je. Dat is het enige wat ik vervelend vond. Maar ach ik ging onder narcose dus daar merkte ik verder weinig van. Wel was ik blij dat ik het niet zonder narcose deed want bij de punctie en terug plaatsing mag de man niet aanwezig zijn.
Toen begonnen de voor ons slopende dagen. Jeetje wat duurde elke dag lang en vreesde voor het ergste. Eerst het telefoontje dat er 8 goede eitjes waren, een dag later het bericht dat er 5 embryo’s waren. 2 dagen erna het bericht dat er nog 3 embryo’s waren. Wat een slopende afval race. In het ziekenhuis de dag van de terug plaatsing en terug vlucht leek het ons een eeuwigheid te duren voor het verlossende woord kwam. Er waren er nog 2 over en deze werden terug geplaatst. Wat een geluk en wat een feest! Het lange wachten gaat weer verder en na 10 dagen mochten we testen.
Helaas heeft het voor ons nu niet zo mogen zijn maar de behandelingen in Turkije raden wij iedereen aan. Het kost veel eigen geld, dat is nu de reden dat wij voorlopig geen behandelingen meer doen. Wij hebben dit gezien als onze vakantie. We hebben nog recht op 1 verzekerde poging dus wie weet gaan wij in de toekomst weer op “vakantie” naar Istanbul. De teleurstelling is groot maar de slagingskans in Turkije ligt veel hoger. Wij blijven hoop houden op de toekomst en wij hopen jullie ook.
De tip die wij iedereen willen meegeven is dat je daar je medicatie regelt. Dat een 17daagse reis minder stress oplevert dan de 10 daagse variant en ga daar niet weg zonder het betalingsbewijs. Wij zouden hem na gestuurd krijgen maar daar zaten fouten in. Om dit vervolgens weer om te ruilen is aardig wat gedoe en betekend dat je ook pas veel later je geld terug krijgt via de verzekering.
Heel veel geluk voor de toekomst en denk goed na over de moeilijke keuzes die je moet maken.
Groetjes Arjan en Shirley