In Nederland waren we al een tijdje bezig voor een tweede kindje. Na verschillende onderzoeken kwam eruit dat ik onverklaarbaar onvruchtbaar zou zijn. Het enigste wat ze vonden was een afgesloten eileider aan de linkerzijde. Na 7 IUI overgegaan op IVF met als resultaat 8 eitjes, helemaal blij waren we. Toen we op de dag van terug plaatsing hoorde dat de andere 7 het niet gehaald hadden, zonder enige reden of uitleg gingen we beide met een dubbel gevoel het ziekenhuis uit. 

Vervolgens op naar de volgende poging waarbij ze al meerdere keren lieten vallen dat, zou ik kans willen maken, ik echt zou moeten afvallen. Zo gezegd, zo gedaan dus in een korte periode 7 kilo afgevallen. Maar beide bleven we een beetje een vreemd gevoel houden bij het ziekenhuis en bij onze behandelende gynaecoloog. Een soort lopende band werk, een nummertje zonder persoonlijk randje. Ook de onduidelijkheid speelde op, waarom lukt het niet terwijl we al een gezonde dochter op de wereld gezet hebben onder enige hulp...

Beste lezers hierbij wil ik ons verhaal met jullie delen, onze ervaring beleving en alles erom heen. Het was ontzettend moeilijk om dit uit te werken, want er komen veel emoties en verdriet weer naar boven... Mijn man en ik zijn sinds 2013 getrouwd, meteen besloten we dat we de aankomende jaren geen kindjes willen, om te genieten van onze huwelijk samen zijn en alles op de rit te krijgen. 

We hebben heel veel mooie landen bezocht en heel veel mooie ervaringen opgebouwd. Alle koppels om ons heen hadden al een baby of in verwachting, wij dachten oh nee is ons nog te vroeg. In tussen tijd hadden wel 2 huizen samen gekocht, ons carrière opgebouwd we waren ontzettend gelukkig samen.